Szkoda wyrzócić
Naturalnie jeśli za coś zapłaciliśmy (kupiliśmy), to szkoda by się zmarnowało (strata).
Nasi dziadkowie nieraz gdy zauważyli „pleśń” na dżemiku – zbierali go łyżeczką.
Resztę jedni, zamiast wyrzucić.
Czasem to kwestia świadomości, czasem po porostu szkoda coś wyrzucić.
Medycyna – medycyną. przysięgi, przysięgami.
Człowiek jest jednak człowiekiem.
Wpadka – co dalej?
Naturalnie w przypadku błędu, wiele osób stara się ukryć swoje błędy lub przynajmniej zmniejszyć ich znaczenie.
Ten efekt widać w niemal w każdej branży (wszelkie próby ukrycia błędów przed opinią publiczną).
Wpadka oznacza spadek cen akcji, utratę płynności, etc.
Straty, straty, straty.
W gastronomii, czasem słyszymy, że producent, restaurator 'odświeża’ stare produkty, które powinno się już wyrzucić.
W innych branżach, przepakowuje się produkty, zmienia się datę i sprzedaje się dalej.
– bywa..
W świecie IT: czasem w sieci wypływa np. kilka milionów haseł do różnych kont.
Serwis w przypadku wykrycia 'zdarzenia’ – włamania powinien poinformować klientów, by mogli zareagować (np. zmienić hasła).
W praktyce, różnie bywa.
Warto zwrócić uwagę, że ’nietrafioną’ inwestycję zawsze trzeba jakoś sfinansować – pokryć.
Biznes farmaceutyczny
Przygotowania
Niektóre szczepionki trzeba wyprodukować wiele miesięcy wcześniej (np. szczepionkę na grypę).
Czy jeśli 'bliżej terminu’ okaże się, że prawdopodobnie zaatakuje inny szczep w tym roku (niż ten na który jest szczepionka), to czy producent zdecyduje się nie tylko 'nie sprzedać’, ale również zutilizować szczpionki?
Szkażonia
W 1959 wykryto wirusa SV40 w szczepionce na polio.
Wirus SV40 znajdywał się w małpich koloniach komórkowych (dla przypomnienia, wirus musi w czymś się rozmnażać – potrzebuje 'żywy organizm’).
Skażona kolonia była używana do produkcji szczepionki na polio w latach 1955-1961.
W Polsce, ponoć skażone szczepionki były dostępne od 1960 do co najmniej połowy lat 1980 [źródło?].
Cancer risk associated with simian virus 40 contaminated polio vaccine.
BACKGROUND:
The presence of SV40 in monkey cell cultures used in the preparation of the polio vaccine from 1955 through 1961 is well documented.MATERIALS AND METHODS:
Using data from SEER, we analyzed the incidence of brain tumors, bone tumors, and mesotheliomas from 1973-1993 and the possible relationship of these tumors with the administration of the SV40 contaminated vaccine.
RESULTS:
Our analysis indicates increased rates of ependymomas (37%), osteogenic sarcomas (26%), other bone tumors (34%) and mesothelioma (90%) among those in the exposed as compared to the unexposed birth cohort.
CONCLUSIONS:
These data suggest that there may be an increased incidence of certain cancers among the 98 million persons exposed to contaminated polio vaccine in the U.S.; further investigations are clearly justified.
Discovery of simian virus 40 (SV40) and its relationship to poliomyelitis virus vaccines.
Simian Virus 40 (SV40) was discovered in 1959 as a covert contaminant of poliovirus vaccines prepared using Macacus monkey renal cell cultures.
Szczepionka na polio swego czasu była również zanieczyszczona np. wirus RS (RSV – Respiratory Syncytial Virus), czyli (dawniej zwany jako Chimpanzee Coryza Agent (CCA)).
SV40 koduje antygen T, mający zdolność łączenia się w nieaktywne kompleksy z białkiem p53, przez co kompleks ten traci zdolność hamowania cyklu komórkowego czy też indukcji apoptozy, co może przyczyniać się do nowotworzenia.
https://pl.wikipedia.org/wiki/SV40
Wirus SV 40 występował w szczepionkach żywych (OPV) i inaktywowanym (IPV).
To dawne czasy. Jednak podobno historia lubi się powtarzać.
Współcześnie istnieją lepsze metody, jednak wciąż nadal wiele im brakuje.
Metody filtracji szczepionek, nie zachwycają.
Warto pamiętać, że produkcja szczepionek 'trochę’ przypomina kiszenie ogórków.
W czasie kiszenia, dokładnie nie wiemy co znajduje się w środku. Ale gdy pojawi się pleść na powierzchni, nieprzyjemny zapach, źle zmakują. Wtedy wiemy że coś poszło nie tak.
Jednak faktycznie nie jesteśmy w stanie określić 'wszsytkiego’ co może się tam znajdować.
Oczywiście metody badania są dokładniejsze, jednak nadal nie są doskonałe.
//TODO: współczesne przykłady
Apteki/Placówki medyczne
Wiadomo, że szczepionki po terminie ważności (jak i jedzenie) – może być niepełnowartościowe a nawet szkodliwe.
W zależności od sposobu przehowywania produkt może popsuć się znacznie szybciej.
Dlatego szczepionki powinny być przechowywane w lodówkach.
Może jednak się zdarzyć, że lodówka przestanie działać na jakiś czas – o czym nie będziemy świadomi.
Dlatego lodówki powinne być zaopatrzone w termometr z loggerem (zapisującym tempperaturę w czasie).
Dzięki czemu, gdy temperatura będzie zbyt wysoka przez pewien czas – wiemy, że leki mogą już się nie nadawać!
Najlepiej skontaktować się z producentem – czy produkt nadal można uznać za pełnowartościowy.
By zaradzić takim sytuacjom, czasem używa się dodatkowo np. terommetrów z powiadomieniami np. SMS – dzięki czemu można szybko zareagować.
Jak można się spodziewać, czasem
Szczepionki tanie nie są, gdyby okazało się, ze trzeba je wyrzucić dokładniej zutilizować – wiązało by się to z dużymi stratami (duże straty – koszta).
W takiej sytauacji pojawia się problem, i próby racjonalizacji „dlaczego akurat miały by się popsuć”, „pewnie są dobre”, .. albo bardziej ekonomicznie „nie wyrzucimy szczepionek za kilkatysięcy złotych!„
Dlatego nic dziwnego, że w mediach możemy spotkać informacje typu:
Preparaty przeznaczone do utylizacji były podawane nawet noworodkom. Lekarze wiedzieli, że wstrzykują niepełnowartościowy produkt. Jest co najmniej kilkaset takich przypadków – informuje w poniedziałek „Dziennik. Gazeta Prawna”.
http://www.pap.pl/aktualnosci/news,1274751,dgp-setki-pacjentow-dostaly-wadliwa-szczepionke.html
